No Partido Socialista sempre consideramos a Educación como algo cunha imperiosa necesidade de mimo e de coidado, de potenciación e de inversión. Deste, e non doutro xeito, é como o sistema educativo público se converte nun sistema de verdadeira calidade. Unha calidade que ten que competir co sistema privado, cunha optimización de recursos e unha competitiviade propios do mercado.¿Por qué será que estes plantexamentos tan obvios e tan manidos na esquerda, estanse vendo en entredito nos tempos de crise que corren?
¿Por qué canta mais necesidade de formación para que o país teña maiores oportunidades de sair adiante e de competir cos demais de xeito exitoso, a Educación recibe batacazos sen piedade?
Non é coherente que se invirta en cousas superfluas e que se recorten gastos na Consellería de Laura Sánchez Piñón. É lóxico o malestar que existe co tema no corpo de docentes do sistema público, que se está vendo reducido por momentos, cousa que non ocorre coas horas lectivas, que se teñen que impartir igual.
Se antes nos queixabamos de que se favorecese ao sistema privado, agora non podemos deixar de queixarnos de que se estea perxudicando ao público.
Se un pobo ignorante é un pobo manexable, Galicia non quere selo. Por iso, é precisa unha reflexión baixo a atenta mirada da coherencia, non despistarse do bo camiño no que atinxe á Educación.
Se antes nos queixabamos de que se favorecese ao sistema privado, agora non podemos deixar de queixarnos de que se estea perxudicando ao público.
Se un pobo ignorante é un pobo manexable, Galicia non quere selo. Por iso, é precisa unha reflexión baixo a atenta mirada da coherencia, non despistarse do bo camiño no que atinxe á Educación.
No hay comentarios:
Publicar un comentario